woensdag
26 november
De camping van White Mountain’s Inn is al een
eindje op weg de bergen weer uit. Het zijweggetje waaraan hij ligt kunnen we
doorrijden naar de N3. Het blijkt een veel betere weg te zijn, dan de weg van
Mooi River naar Giant’s Castle. We komen iets verderop de N3 weer op dan we hem twee dagen
geleden verlieten. Het stukje N3 tussen Mooi River en Estcourt slaan we over.
Even verder verlaten we de N3 weer voor de R74 naar Winterton. Daar doen we
boodschappen voor een paar dagen en we zetten koers naar Cathedral Peak Park.
De weg is vol met potholes, dus voorzichtig rijden. Maar er wordt aan gewerkt
zoals je op de foto ziet: we moeten wachten omdat er maar één rijstrook in
gebruik is, de andere wordt opnieuw geasfalteerd. We genieten van de mooie uitzichten onderweg
op de natuur, op de dorpjes tussen de heuvels en bergen en van de mensen langs
de weg die er altijd lopen.
dorpjes langs de weg
de typisch Afrikaanse boom met brede kruin; bedoeld om over een heel wijd
gebied water op te vangen. Je ziet ze vooral in droge gebieden
het verkeer wordt geregeld bij wegwerkzaamheden
de typisch ronde rondavel
dorpje van bovenaf
we zien het hooggebergte liggen
De vrouw
die hout draagt heeft het typische witgemaakte gezicht.
De meesten hebben dat
niet (meer), maar het komt toch vaak voor dat men het gezicht verft.
Vanaf de weg zien we de het hooggebergte al
liggen.
Cathedral Peak en Bell Tower vlak voordat we het park
inrijden.
We weten dan nog niet hoe ze heten
We denken dat er in het park de Cathedral Peak
camping bestaat. Maar bij het Cathedral Peak Hotel aangekomen, blijkt dat niet
zo te zijn. we moeten de Didima camping hebben waar we al langs kwamen, 4 km
terug vrij kort na de ingang van het park. We maken van de gelegenheid gebruik
om in het hotel van het uitzicht op de Cathedral Peak te genieten en om ons te
informeren over de wandelingen die er in dit park zijn. We besluiten tot een
wandeling de volgende dag naar de Ribbon Falls en rijden terug naar de Didima
camping die er prachtig bij ligt. Weer zijn we bijna alleen. We staan boven een
riviertje en kijken uit op de bergen. Er zijn ook veel vogels. Naast die we
hieronder laden ook weer de vogels met oranje borst en die met de oranje
staart. Aan het eind van de middag lopen we nog naar het Didima Camp Lodge met
z’n mooie huisjes met rieten daken en drinken een biertje op het terras met
uitzicht op Cathedral Peak die echter in wolken is gehuld.
Bij de camping terug blijkt dat uitzicht snel
achteruit te gaan: we zien de wolken zich als een deken over de bergen trekken.
African Hooper (2043, 142-1) op de camping
de Groundscrapers Thrush (foto 2161)
deze
mooi glanzende vogel (2189) kunnen we niet thuisbrengen
donderdag
27 november
Om 8 uur vertrekken we vanaf het hotel. Op
advies van de gids maken we niet de afgesproken wandeling naar de Ribbon Falls,
omdat daar toch niet veel water is, maar hij stelt voor naar Mushroom Rock te
gaan want het is een mooie heldere dag. De tocht naar Mushroom Rock geeft een
prachtig uitzicht op de Cathedral Peak en de Bell Peak die we bij het hotel ook
al zien liggen.
bushuck bij het hotel
Cathedral Peak en bell Peak zien we liggen voordat we gaan wandelen
naar de Mushroom rock waar we hem nog beter kunnen zien liggen
Het is een flinke klim. We lopen door een
steeds behoorlijk stijgende hellingen. Eerste liepen we een teen rond, toen
steeds hoger één berg op. Door prachtig landschap met veel gras, varens en
protea-heesters. De laatste groen met rode, gele en geelrode uitlopers en ook
enkele bloemen. En zicht op diverse bergen en natuurlijk heel duidelijk de
grote paddestoel die ons einddoel is.
en andere bergen: veraf ...
.....en dichtbij
waarschijnlijk de African white Suger Bush, een protea
uitzicht op groene bergen onderweg naar boven
zicht op
de Mushroom Rock
We genieten boven van het uitzicht en rusten
uit voor we de terugtocht aanvaarden.
Om één uur zijn we terug bij het hotel en
schieten nog wat plaatjes van de baboons. Bij de koffie in het hotel kopen we
enkele mooie mandjes.
Tussen Didima Camp site en Didima Lodge ligt
het Didima Rock Art Centre. Daar gaan we ‘smiddags heen. Het museum beschrijft
hoe de San Khoi mensen naar de zuidpunt van Afrika zijn gekomen, hoe zij jaren
lang van jagen en verzamelen hebben geleefd, met name de San. De Khoi waren
reeds gestart met de veeteelt. En hoe zij steeds meer goede jachtgronden aan de
oprukkende Bantu hebben moeten afstaan.
Elanden mooi nagemaakt in het Rock Art Centre
nagemaakte rotstekeningen
De rotstekeningen zijn door de San gemaakt; er
zijn er vele in Afrika gevonden tussen de 25.000 jaar geleden en zoals bij
Giant Castle 300 jaar geleden. Zie hiervoor bij Giant Castle. De achtergronden
komen allemaal terug. De laatste San persoon die nog San kende en van zijn
grootvader nog alles had geleerd. Hij is door een Duitse onderzoeker veel geraadpleegd.
Verder enkele tekeningen mooi nagemaakt en een filmpresentatie van de rock art
en van de kudde elanden zoals we die in Giant Castle hadden gezien; een heel
leuke herkenning.
Doorgelopen naar Didima lodge het bekende
biertje en terug gelopen naar de camping, stukje vlees "gebraaid", net voor een
mooi onweer en te bed.
Vrijdag
28 november
Weer vroeg opgestaan, hier zijn tot nu toe de
ochtenden het beste. Later in de middag steeds meer bewolking en soms onweer.
We lopen naar Didima Camp Lodge en vandaar uit naar de Rainbow Gorge. Het is
een meer zuidelijke teen van het Escarpment die naar een heel nauwe kloof
leidt. Eerste lopen we langs de teen langs relatief kort grasland met heel
mooie vergezichten tot we steeds meer naar de kloof gaan. Tropisch begroeid
komen de twee hellingen steeds dichter naar elkaar toe.
uitzicht op de huisjes van het Didima Park
Voordat we het bos in gaan de weidse heuvels en bergen
door het regenwoud
Af en toe erg steil en enkele steile trappen zijn er aangebracht. We gaan door tot op het laatst een mooie opening waar het water van de rainbow river in een kom samen komt en de weg verder praktische onbegaanbaar is. Dit is ook ons eind punt.
Rainbow Gorge met steile rotswand
overhangende bolder
Geer in de gorge
We rusten een poosje, eten een reepje en keren
terug. Prima en een heel andere tocht dan gisteren. Op de terugweg zien we nog op een bankje net bij Didima lodge een
mooi vogeltje met oranje borst, de Familiar Chat.
Familiar Chat (Sicklewinges of de Antieating Chat) (149-3)
soort grote kraai
En tussen het gras weer orchideeën; hieronder een paar op rij:
Na de lunch gaan we terug naar Cathedral Peak
Hotel om twee zalm forelletjes te kopen, blijven daar nog ven en gaan dan terug
naar het kamp. De zalmforelletjes worden op het braaivuur gebakken en het is
weer goed eten bij de camper.
