02 Kaapstad

De reis en aankomst

Dinsdagavond half zeven verlaten we de Kampwei om vast richting Schiphol te gaan waar we woensdag tegen elven vertrekken. We slapen in het bastion hotel. We hebben een overstap in Londen Heathrow waar we van 11 tot 5 doorbrengen met kaarten, lezen en voor zover er iets te zien is rondwandelen

Op 2,5 uur extra wachten in het vliegtuig in Londen na verloopt alles prima en om10 uur donderdagmorgen haalt Connie ons af van het vliegveld. Een fijn weerzien, ook thuis waar Eeuwoud en later Joris ons ontvangen, Heerlijk  koffie en dan gaan Connie en Geer vis halen in Hout Bay haven, die leidt tot een verrukkelijke lunch op het terras.

’s Middags aanteuten en ’s avonds gaan we met Connie naar de stad waar de 1^e donderdag van de maand in een bepaald deel allerlei galeries open zijn. Heather  komt daar na haar werk en we stappen rond tussen een hele menigte jonge mensen die graag zien en gezien worden. De kunst heeft leuke en minder leuke dingen. Het geheel geeft een goed beeld van swinging Cape Town. Op de weg terug eten we een lekkere pizza.

Een geweldige aankomst dag.

Vrijdag 6 november

We ontmoeten Saskia, Wouda en Ada om 9 uur op het terras van Saskia’s huis met uitzicht op de zee. Om 10 uur vertrekken we voor een bezoek aan de townships. Achtereenvolgens  komen we in kort in Langa en Gugulethu, we rijden langs Nyangha en Philippi en het grootste deel zijn we in Khayelitsha (daarvan Makassa en Mandela Park)

De aantallen: er wonen in de townships rond Kaapstad ca 1,1 miljoen mensen, 40% besmet met HIV, 49% alleenstaande ouders, 55% werklozen. Ga er maar aanstaan.

We gaan langs de gebieden waar in de tijd van de apartheid hard gevochten is en waar mensen onnodig werden dood geschoten. We zien de “flats” waar  de mannen in woonden die in de fabrieken rond Kaapstad werkte, woonden in kleine kamertjes, slechte omstandigheden.

We gaan de meeste townships niet echt in; waarschijnlijk is dat te gevaarlijk. We stoppen een enkele keer voor foto’s.

                                   

overzicht van een township

 kinderen spuiten het erf schoon

 Containerwinkel

een groenewinkeltje

Alleen in Khayelitsha. Dat is ook waar Saskia werkt in het zeer mooie ziekenhuis dat we helaas niet zien vandaag. Daar zien we een kralenwinkeltje, een winkeltje waar een man uit blikjes bloemen maakt. Bij het kralenwinkeltje is tegelijk een crèche waar zeker 100 kleine kinderen verblijven.

 bloemen gemaakt uit blik

Kralen

.... Er zijn heel arme delen waar geen stroom en geen elektriciteit is. Men tapt daar af van de draden van de straatverlichting. De elektriciteit maatschappij knipt van tijd tot de draden door mar direct daarna worden deze weer gerepareerd. Opvallend is dat de huizen lager liggen dan de straat, waardoor de huizen/hutjes in de regentijd onderlopen. Waarom zou dat zijn? Er zijn ook huisjes van steen en golfplaat. Daar zien we legale elektriciteitsvoorziening, nog steeds een foto waard. En de regering heeft ook veel nieuwe mooie huizen gebouwd.

nieuwere huizen

elektriciteit

Bij de pastor thuis krijgen we een uitgebreide lunch met bonen, kip. een Afrikaanse stamppot en nog meer.

We maken een wandeling door straten en steegjes. De huizen hier zijn beter dan in de andere townships waar we doorkwamen.

Saskia maakt vriendjes

wandelen door Khayelitsha

nog een crèche

We verlaten de townships niet vrolijk. Het is een onafzienbare hoeveelheid hutjes en huizen. En hoeveel kans hebben al die kinderen die we uit school zien komen? En wat een tegenstellingen tussen dit en de andere dingen die we in Kaapstad zien. Bijvoorbeeld de Waterfront waar we na een kopje thee bij Saskia de prachtige schepen van de Volvo Ocean Race bekijken.

Waterfront in Kaapstad

Boten van de Volvo Ocean race voor onderhoud op de wal

een schip komt aangevaren

de kiel van de boot van Abu Dabi

de zeilen worden van boord gedragen

We vinden nog wortelcake die we op een mooi terras ter gelegenheid van de verjaardag van Nienke eten.

En de dag wordt afgesloten met een heerlijk sushi diner bij Koi.

Zaterdag 8 november

Met Eeuwoud, Connie, Heather en Joris maken we een prachtige wandeling bij de oude silver mine naar de Elephant Eye Cave. Door het fijnbos met prachtige uitzichten op de bergen en de vlaktes. De wolken komen over de bergen vallen, maar steeds net niet zover als wij lopen. Ook de wind is niet zo keihard. Geweldig dus.

de wolken rollen over de bergen

het olifantsoog

op weg

gezicht vanuit de grot

het fijnbos

Na de grot lopen we naar een punt vanwaar je Hout Bay kunt zien liggen. Eerst ligt alles in de wolken, maar die trekken op. Geluksvogels zijn we.

kijk op Hout Bay

een schildpad

Thuisgekomen worden we verwend met heerlijke lunch (geitenkaas) en later Cape-Malay curry als diner.

Heather vertelt over haar werk bij Artscape en begint ons over onze trip met de camper te adviseren. Het is goed dat we niet op de uitnodiging voor zondag van Saskia zijn ingegaan om met haar te lunchen, want we hebben nog heel wat uit te zoeken.

Zondag 9 november

Wandelen op het strand van Hout Bay en verder voorbereiden met alle ideeën van Heather aangevuld met die van de rest van de familie.

De kookkunst Heather en Joris is ongeëvenaard

voorbereiden van de trip

Maandag 10 november

Deze dag staat in het teken van het wijnproeven. Heather is naar haar werk, dus met z’n vijven gaan we op pad.

We rijden langs de kustweg die een uitzicht op de baai van Hout Bay geeft. Vanaf de weg zicht op het plekje waar we zaterdags naar beneden hebben staan kijken. En op de baai die zeer ruig is omdat het waait dat het rookt: het stuift over de witte golven.

Hout Bay bij veel wind

 de overkant Sentinel

De eerste wijnproeverij is Cape Point Estate met witte wijnen. Hier kijk je direct uit op de Atlantische Oceaan en omdat hier vaak een behoorlijke ochtend mist is zijn de hellingen ideaal voor de droge witte wijnen maar te koud voor rode druiven. Daarvoor ga je wat verder het binnenland is achter de Tafelberg.

Uitzicht vanaf Cap Point Estate

Daarna wit en rood in Steenberg, een zeer mooi opgezet geheel. De Steenberg is onderdeel van de Constantia wijnen, die hier zeer bekend zijn. Constantia is de naam van de stichtster van de eerst estate ergens eind 17^de eeuw. Volgens de verhalen was het een zeer energieke vrouw die het roer krachtige in handen had en tenminste vijf echtgenoten heeft versleten. We hebben daar een zeer uitgebreide lunch met verschillende wijnen bij de verschillende gerechten. Mark, een aantal folders zijn naar je onderweg.

Estate Steenberg

Foto1058 drie heren in gesprek in de tuin van Steenberg

En tot slot gaan we langs Constantia Glen. Ook een van de zeven Constantia groep estates. Op voorspraak van Geer nemen we nog een kaasplankje bij het proeven op deze derde plek. We komen zeer voldaan terug bij huize Goudriaan in Houtbaai en besluiten het avondeten tot een paar fruitjes te beperken. We leggen de laatste hand aan het schema voor de komende vier weken.

uitzicht bij Constantia Glen

en de mannen die het werk doen

Dinsdag 11 november

Een dagje Kaapstad en Waterfront voor we morgen vertrekken met de camper.

Met Heather gaan we met de bus mee naar haar werk. Een korte rondleiding langs het Civic Centre dat op internet tevoorschijn komt als je “Moderne Architectuur Kaapstad” intoetst. Het is een gebouw uit de jaren zestig, aardig maar niet bijzonder. Er is (nog) niet veel moderne architectuur in Kaapstad. Behalve luxe privé villa’s in de omgeving.

Civic Centre

Heather leidt ons rond in het gebouw van Artscape waar zij werkt: o.a. ballet van Afrikaanse dansers, maar ook de voorbereidingen die zij maakt voor de uitvoering van Warhorse in december. Het gebouw heeft twee grote theaters een voor ca 1250 mensen en een voor ca 600. Daarnaast zijn er nog verschillende kleiner theaters. De sfeer zoals we dat die dinsdag proeven is heel ontspannen en prettig. Een aantal dansers komen net terug uit Europa. In Maastricht hebben we aanplakbiljetten gezien. Prachtig om te zien hoe zo’n gezelschap werkt, waar ze oefenen.

Artscape

Beeld voor het gebouw van Artscape met omgeving

Binnen in het gebouw

 War Horse; wij gaan er in december heen

Van Artcsape lopen we naar het International Convention Centre Cap Town. Een modern, zeer groot conferentiecentrum. Op het moment dat wij er zijn is er een enorm grote telecommunicatie beurs voor heel Africk aan de gang in de vele hallen. Te vergelijken met de RAI in Amsterdam. Het loopt op rolletjes en er is aan niets gebrek.

Ook is er bij dit conventie centrum een 15 verdiepingen hoog Westin hotel, dat in direct verbinding met het congres centrum staat. We drinken er koffie en regelen de eerste campings.

Convention Centre

Met een bootje gaan we  via grachten waar heel sjieke appartementen aan liggen naar het Waterfront, waar we al met Wouda en Ada zijn geweest.

Uitgebreid bekijken we nog eens alle boten van de Volvo Ocean Race. We treffen het. Waar we lunchen wordt net de damesboot na onderhoud weer in het water gehesen. Spectaculair.

Een eindje verder liggen al weer twee boten in het water met de mast erop. Oa de Nederlandse Brunell boot. Bij de clock-tower is er een lengte doorsnee van de race schepen. Er is werkelijk niets te veel aan boord, geen douche, eenvoudige slaapplaatsen met de mogelijkheid voor een weekendtas onder je krip. De mannen liggen in drie lagen boven elkaar. Geen eettafel, geen douche; alleen wat nodig is. Bij het navigatie paneel is er plaats voor twee personen en er is een skipper tafeltje met een stoel er voor. Dat alles hangt direct naar beneden met aanpas mogelijkheden met katrolletjes. Het was ook leuk om te zien dat de kooien ook die katrolletjes hebben; ik denk om bij lange slagen het bed wat aan te kunnen passen.

Zaterdagmiddag 15 november is er een zgn. in haven race Cape Town - Robben eiland en terug, geld niet voor het klassement maar wel indien twee boten als gelijk eindigen. En Woensdag 19 november is de start voor het tweede traject naar Abu Dhabi via een loep in de Indische Oceaan; afstand ruim 6.000 km.

Fascinerend dit alles te zien en de reclame er om heen en dat met het bezoek vrijdag aan een van de sloppenwijken nog in gedachten. De tegenstellingen zijn te groot.

Brunel van het Nederlandse team met mast er weer op

een model half doorgesneden

Zo gaat de dag snel voorbij. Je ziet dat in dit gebied veel gebouwd wordt: de moderne architectuur zal over enkele jaren goed te zien zijn. O.a. is er een plan om de oude graansilo’s helemaal te verbouwen, een groot project. En zo zijn er meer. Ook het Barnard ziekenhuis wordt opnieuw gebouwd.

                                                       Bouw aan de silo’s

Tegen donker komen we weer bij Eeuwoud en Connie thuis. Daar besluiten we nog naar de Spar in Houtbaai te gaan om de etensvoorraad voor de tocht van morgen in te slaan.

We eten lekker, pakken voor morgen en praten nog wat na en dan lekker slapen en morgen vroeg weer op.