Kaartje Drakengebergte en de vier plekken waar we waren:
- Sanipas
- Giant's Castle
- Cathedral peak
- Royal Natal Nat. Park
zaterdag
29 november
Vanuit Cathedral Peak rijden we weer een
stukje noordelijker (via de grote weg), nu naar het Royal Natal National Park.
Het weer is prachtig. In Bergville doen we boodschappen en we merken aan de
lange rijen op het postkantoor en voor de banken dat het de laatste zaterdag
van de maand is: de pay-checks worden ingewisseld en geld wordt opgenomen. We
lopen nog over de markt, o.a. twee dames die aan de straat zitten te naaien,
gezichten volgens Zulu-gebruik geblanket.
uitzicht onderweg met dorpjes
dames met naaimachine in Bergville, zie hun geblankette gezichten
De weg van Bergville naar Royal Natal biedt mooie
uitzichten op de bergen.
uitzicht op bergen onderweg van Bergville naar Royal Natal
uitzicht op uitstekende bolder in het heuvellandschap
De Mahai Campsite ligt weer prachtig in het
park, met uitzicht op de bergen. De middag luieren we en om half vijf maken we
een wandeling om de omgeving wat te verkennen. Deze loopt uit en we gaan naar de
Outlook Rock 230 m klimmen, toch pittig voor het eind van de dag. Maar ook een
prachtige beloning want het uitzicht is geweldig naar het dal toe waardoor we
zijn komen aan rijden. Het Amfitheater kunnen we vanuit de Outlook niet zien,
er ligt nog een bergrug tussen.
Zondag
30 november
Deelkaartje.
We zijn vroeg opgestaan en zien dat het mooi weer
is, om acht uur zijn we op de parkeerplaats voor de wandeling naar het zgn.
“Amfitheater” een rotspartij waar het Royal Natal beroemd door is geworden.
Het is een stijle rotswand van ca. 4 km die zo’n 1000 meter hoog is tussen twee
bergpieken: de Eastern Buttress (3009 m) en de Sentinel (3165 m) aan de westkant.
Verder op het plateau is er de berg Mont-aux-Sources; deze berg is de bron van
vijf rivieren. Een daarvan is de Tugela die in ca. vijf stappen van het plateau
langs de Amphitheaterwand naar beneden komt vallen, ca. 800 meter. “Langs” deze
Tugela rivier lopen we via de tenen van verschillende uitlopers naar de Tugela Gorge, en via bolders verder door de
Gorge. Het is de enige manier om dicht bij de Amphitheaterwand te komen. En na
de Gorge kunnen we nog verder m.b.v. touwladder en pennen door een nauwe kloof. Het
gezicht op zo’n verticale wand van die omvang is geweldig. Over het klauteren
kunnen we achteraf een stoer verhaal vertellen, op het moment zelf is het
echter behoorlijk spannend: je mag geen misstap maken.
Twee maal door dreiging van onweer lijkt de
wand uit het zicht te worden genomen maar steeds worden de toppen weer van
wolken schoon geblazen. Zodat we een enorm mooi uitzicht houden. Het is
moeilijk in plaatjes vast te leggen.
het amfitheater zien we al als we in de auto naar de parking
oor het begin van de wandeling rijden
amfitheater in de wolken (het trekt snel dicht, we denken dat we het niet meer zullen zien
uitstekende rotsen
Phloxen
op weg naar de Tugela Gorge
de Rivier de Tugela
rivier door nauwe bedding met “paddestoelen” rotsen
Kees klautert verder over bolders
watervalletje
Over de touwladder naar boven voordat we door
de spleet omhoog klimmen langs ijzeren pennen
amfitheater van dichtbij; beloning na steile klim
uitsnede amfitheater, waarschijnlijk de Ribbon Falls
gezicht op het amfitheater door de nauwe spleet
een reepje op de terugweg, na alle moeilijke geklauter
erugweg: de Eastern Buttress komt weer te voorschijn
Na het verste punt aan de westkant van de Gorge
gaan we terug door de nauwe spleet en de touwladder. In de Gorge bij de bolders
besluiten we wat te lunchen. Dan verder terug, het begint te onweren. Eerst net
voor ons maar na een poosje lopen via de tenen op de terug weg krijgen we toch
ook het onweer. De laatste 1 a 1,5 uur lopen we door de regen. De regenjacks
doen het en geven een aangename warmte, de broeken en schoenen worden nat.
Terug op de camping is het onweer opgehouden maar we zien aan de randjes dat er
veel water heeft gestroomd en horen van anderen dat er ook veel zware hagel bij
de onweersbui was waar wij niets van hebben gemerkt. Ook terugkijkend was dit
de zwaarste wandeling van 7 uur met relatief weinig rusten. Het hoogte verschil
tussen de parkeerplaats en einde wandeling was 430 m.
Lekker een glaasje wijn eten en naar bed; moe
en voldaan.
Maandag
1 december
Stralend weer. We maken een rondwandeling waarbij
we eigenlijk steeds langs de rand van heuvels/ lagere bergen lopen. We
vertrekken bij de camping en lopen NW en dan naar het westen onderlangs de
Powman’s Kop. We draaien dan naar het zuiden via de Gudu Falls naar de Tiger
Falls, waarbij we de Look Out van de 1e avond zo ongeveer passeren.
We lopen door het wuivende gras met veel bloemen, zeer romantisch.
Powman’s Kop
zicht op de Tiger Falls vanaf het begin van de
wandeling
in het begin van de wandeling prachtig zicht op het Amfitheater
de Eastern Buttress
nog eens zien we prachtig de jakhals buizerd
De Look Out Point waar we de 1e avond heenliepen zien we liggen
we passeren de Gudu Falls, die we oversteken
we zien steeds prachtige rotsen
De Tiger Falls
Terugkijkend bij de afdaling
wuivend gras met margrietjes
overzicht met bruinrood pluimgras
paarse margrietjes in overvloed
evenals andere bloemen
Dinsdag
2 december
We staan weer vroeg op en gaan per auto naar
het Thendele kamp. Daar zijn chalets met self-catering, zeer mooi gelegen. Van
daaruit lopen we de Vermaan wandeling naar
Policemen’s Hat. Ook weer een prachtige wandeling langs de tenen steeds
dieper het gebergte in met wijdse uitzichten naar het dal. Het blijft een geweldige
en behoorlijk hete dag. Opnieuw lopen we nu ruim vier uur. De etensvoorraad is
bijna op we besluiten naar de pizzeria te gaan ca. 10 km buiten het park waar
ook WiFi is als dichtstbijzijnde. Net voor donker, ook met de gegevens voor de
volgende tocht.
amfitheater aan het begin van de wandeling bij helder weer
aan het eind van de wandeling: donker en het begint te onweren
Geer kijkt naar de Western Buttress
steeds goed zicht op de western Buttress
doorkijkje
Kees loopt door de varens
apen in landschap als uitsmijter
Woensdag 3 december
De laatste morgenvroeg bij het wegrijden zien we de Olive Thrush, een Common Duiker (of Buschbuck) en de prachtige boom in bloesem
De laatste morgenvroeg bij het wegrijden zien we de Olive Thrush, een Common Duiker (of Buschbuck) en de prachtige boom in bloesem
Olive Trush (148-2) oranje borst, oranje poten, slot Royal Natal bij tent
Common Duiker of toch de Bushbuck gezien de stippels?)
Einde van tien geweldige dagen Drakengebergte.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten