De Karoo is een oud plateau dat vanaf het NO
van Kaapstad bijna een derde van het hele land bestrijkt. Veel “gebakken” rode
aarde (soms zandkleurig of grijs ), grote vlakten, maar ook hoge rotsen in alle
kleuren die rotsen maar kunnen hebben. Veel vulkanisch gesteente. De Karoo
wordt alleen bewoond door merina schapen en hun nog taaiere eigenaren.
Je hebt de Grote Karoo van Graaff Reinet,
Beaufort-Wes tot ergens bij Fraserbrug dat, de hoofdstad van de Karoo, en
verder naar het westen. En daarboven ligt de Upper Karoo. Daar zijn we ook nog
een stuk doorgereden, tot Williston en van daaruit verder naar het westen via Calvinia naar de prachtige Vanrhynsdorp escarpment de Western Cape in. Ook dit deel van de Westkaap was trouwens ook nog erg droog.
Er zijn ook kaartjes waarop Calvinia het
ongeveer in het centrum ligt van de Karoo die uit nog meer Karoo's bestaat dan
de grote en de Upper: je hebt de Kleine en nog andere Karoo's.
De Upper Karoo loopt door tot in Botswana,
Zambia en Zimbabwe en de woestijn van Namibiē
We willen door de Karoo gaan om de grootte en
de leegte te ervaren en te weten wat het land is waar de Boeren-Voortrekkers
doorheen zijn gegaan.
Maandag
8 december
65e verjaardag
van Wouda
Van Graaff Reinet gaat het naar Beaufort Wes
via N9 en daarna R61, toch nog 230 km. Lange rechte wegen door de droogte. Er
zijn nog wel groene en gele struiken in het begin, later wordt het minder.
velden Agaves langs de weg
palmachtig, het lijkt net ananas
geel bloeiende struiken, bergen op achtergrond
even stoppen langs de weg
Bijzonder is dat we in het noorden van de weg
wolken en buien met onweersflitsen zien. En later ook meer naar het westen, waar
wij naar toe gaan. We rijden langs de rand van de buien en krijgen af en toe een stukje regen mee. Als we in Beaufort-Wes aankomen is het droog maar doorrijdend naar het Karoo park hebben we weer regen, wat voor deze
streken zeldzaam is. De camping is – als alle San parken – weer
prachtig. We zien veel sterren omdat de maan nu iedere dag een klein uurtje later opkomt.
Dinsdag
9 december: van Beaufort-Wes tot Williston:284 km
’s Ochtends vroeg gaan we met de camper op Game
Drive in het Karoo Park: Klipspringerspas en stukje Potlekkertjeloop. Het is
weer adembenemend mooi: de rotsen en valleien waar we tussen rijden. We draaien
om ca. 10 km voor Doornhoek uitkijkpunt.
Tot hier doen we er ruim 1,5 uur over (15km). Want we stoppen veel om door de
kijker naar de bergen en het wild te kijken.
kaartje Karoo-Park beaufort-Wes. Rechts de zwarte lijn is wat wij reden
bergen/ rotsen tijdens de tocht door het Karoo-park
de weg naar boven door de rode rotsen
.... met de maan die nog op is
En om te kijken naar de dieren die we zien:
prachtige lieve klipspringers, een hele serie steenbokken. En net zo Rode
Hartebeesten die we deze reis nog helemaal niet gezien hebben. De hele de hele 45 km gaat te lang duren om
nog op tijd in Williston aan te komen. Daarom keren we na 1,5 uur om.
klipspringer
weer doloriet rotsen
een hele serie steenbokken
Steenbok dichtbij
weer een soort amfitheater als in het Drakengebergte
dichterbij
nog maar weer een struisvogel
het rode Hartebeest
zie de zwarte streep op de kop en de zwarte voorpoten
Van Beaufort Wes naar Williston is het 284 km
(naast de 2 x 15 km in het park voor we vertrekken). Eerst 75 de N1 tot
Leeu-Gamka. Dan via Fraserburg naar het noorden naar Williston. De Upper Karoo
in.
En weer: nog droger dan de vorige dag.
onderweg: kaal
vlak met tafelberg op achtergrond
van Theekloof Pas; hier lunchen we
Woest en ledig
Fraserberg
echte zandwoestijn
windmolens onderweg
lange rechte weg langs kale grond
Tegen vijf uur komen we in Williston aan. We
hebben op Tracks4africa een camping zonder telefoonnummer gevonden. We zijn
bijna te laat in deze gemeentelijke camping. Het zwembad ernaast is nog open en
via een dame daar wordt iemand uit het gebouw daarnaast op getrommeld: een
ambtenaar die ons nog wil helpen, hoewel de kas al is afgesloten. Ons geld in
een plastic zakje en we krijgen de belofte dat er iemand komt om het hek open
te maken. Dat gebeurt ook na een tijdje. We krijgen een hele sleutelbos,
waarvan we twee sleuteltjes nodig hebben: één voor het hek voor de auto en één
voor het hangslotje voor de douche. We zijn dus weer de enige kampeerders op de
camping. Het is een echte woestijncamping, gelukkig kunnen we onder de bomen
staan.
We lopen nog het dorp in op zoek naar een
café. Er was een restaurant waar we een biertje konden drinken, de rest was
dicht. Williston is net als de dorpen waar we vandaag doorkwamen klein en leeg.
Brede zanderige straten en daarachter de grote vlakte van de Karoo
Williston met Karoo op achtergrond
De avondzon schijnt prachtig op de rotsen
achter de camping
camping bij avondlicht
Woensdag
10 december: van Williston naar Clanwilliam: 342 km
Bij de camping in de morgen blijken we onder weaverbirds
en hun nesten in de bomen te staan.
Na het ontbijt leveren we de bos sleutels op het gemeentehuis inleverden.
Na het ontbijt leveren we de bos sleutels op het gemeentehuis inleverden.
nest van weaverbird
als je goed kijkt zie je de weaverbird zijn nest binnegaan
auto rijdt Karavaan park uit dat we zelf met hangslot en sleutelbos
moeten sluiten en de sleutel op het gemeentehuis inleveren
We rijden via Calvinia door de vlakke vlakte.
Een enkele windmolen en af en toe een boerderij. Hier en daar wat schapen.
Droog, droog, droog.
Er staan in Karoo veel windmolens die water op pompen. We lezen dat er onder de Karoo zeer grote waterreservoirs zijn, waardoor het water voor de schapen en bij de boerderijen kan worden opgepompt. Dat is de reden dat de windmolens onderdeel van het Karoo landschap zijn geworden.
Er staan in Karoo veel windmolens die water op pompen. We lezen dat er onder de Karoo zeer grote waterreservoirs zijn, waardoor het water voor de schapen en bij de boerderijen kan worden opgepompt. Dat is de reden dat de windmolens onderdeel van het Karoo landschap zijn geworden.
de schapen op de vlakte
bergen als steenhopen
doornbos
rode woestijn
rode planten in de woestijn
..... met geel op de voorgrond en boerderij in de verte
Dan gaan we door over de R63 via Vanrhynsdorp en de Vanrhyndorps pas naar de N7. Prachtig om doorheen te rijden mn. de afdaling via de Vanrhyndorps pass geeft geweldige uitzichten over de vlakte onder ons, weer zo'n escarpment van ca 500 meter hoog. De weg
is ook prima. Beter dan de weg die we eerst op het oog hadden om naar Clanwilliam te
gaan, de R364, die een 100 km gravelweg bleek te zijn. In ieder geval aan het begin en dat wagen
we niet.
Vanrhynsdorp pas op de R63 met uitzicht op de vlakte
advies om in lage versnelling af te dalen
We zien hier onderweg een kasteel dat niet onderdoet
voor de Giant Castle in het Drakengebergte
Als we door de pas zijn, wordt het land weer wat minder onherbergzaam. Ongeveer 30 km voor Clanwilliam beginnen er stukken
bevloeid te raken zien we volop wijnteelt. Alles bevloeid natuurlijk door een
bevloeiingskanaal, want zodra dat niet meer zo is, zitten we weer in de woestijn
wijn met bevloeiingskanaal
idem met meer
We rijden door Clanwilliam, de brug over de Olifantsrivier over en daar vinden we de afslag naar de camping. Vlak daarvoor komen we nog langs een eland- en steenbokboerderij. In totaal hebben we 342 km gereden.
elanden voor de fok
mannetjeseland
eland van dichtbij; aan de voorkant is hij vrij licht
De camping heeft de weidse naam Bulshoek
Leisure Resort, is 18 km van de R363 af, mooie weg langs de Olifantsrivier en
wijngaarden, eigenlijk aan de andere kant van de rivier weer terug. De laatste
4 km is gravel. Het is een eenvoudige camping. Er komen veel mensen uit
Kaapstad. Wij zijn nu de enigen. De eigenares woont hier al haar hele leven,
heeft 1015 ha: bokken en geiten, koeien, groente en rooibos. De theefabriek van
rooibos is in Clanwilliam. We staan prachtig aan de rivier, bij ondergaande zon
met het mooie licht over de koeien. Kees maakt de laatste braai van deze
vakantie.
Bulshoek Leisure Resort; overzicht met koeien
aan de Olifantsrivier
zo staan wij
Geen opmerkingen:
Een reactie posten